“IEDEREEN HEEFT RECHT OP EEN KWALITATIEF LEVEN, IN WELKE SITUATIE JE OOK BELANDT”

Tijdens de feestdagen van 2007 krijgt mijn zus Greet een hartstilstand. De reanimatie is zo zwaar dat ze in een kunstmatige coma moet blijven. Drie dagen later wordt de kunstmatige coma afgebouwd, maar ontwaken doet ze niet. Ze verhuist van het ziekenhuis naar een zorginstelling, van de ene kille, cleane emotieloze omgeving naar de andere. Het enige wat op dat moment een beetje kleur brengt in haar kamer zijn de vele kaartjes met de steunbetuigingen.

Ondanks de rollercoaster aan emoties blijf ik hopen dat Greet zal ontwaken en dat ze terug naar huis kan komen om verder te herstellen in haar vertrouwde omgeving. Een plek die ze thuis kan noemen. Maar hoe moet dat dan praktisch? De woning is

er helemaal niet op voorzien. Die vragen bleven helaas allemaal onbeantwoord. Nog geen jaar later overlijdt ze. We konden haar tot grote spijt die thuis nooit meer geven.

In de jaren die volgen, durf ik de stap te zetten en mijn droom te realiseren: interieurarchitecte worden. Als ik iets leerde uit het verdriet van het verlies, is dat je maar één keer de kans krijgt om te doen wat je graag doet. En die greep ik. Daarnaast heb ik de voorbije periode beseft hoe belangrijk het is om in tijden van verdriet, ons druk leven en een haastige maatschappij te kunnen thuiskomen. b-HOME ontstaat. En de visie erachter is meteen duidelijk. Iedereen

verdient een warme thuis, ongeacht wat het leven brengt.

“Iedereen verdient het om zich thuis te voelen”

Mijn zus Greet blijft tot op de dag van vandaag dicht bij me. Zij doet me elke dag opnieuw inzien dat ik een verschil kan maken. En dat doe ik ook. Met mijn advies en ontwerpen creëer ik vandaag graag een échte thuis voor je, ook als je bijzondere noden hebt.